Τι Υποκρισία ...

Τελικά η ζωή είναι όλο εκπλήξεις... Πληγώνεσαι από κει που δεν το περιμένεις και περνάς τέλεια σε κάτι το οποίο δεν το έχεις προγραμματίσει (και δεν εννοώ programming όπως θα πίστευε μια ψυχή λίγο καμένη με αυτό που κάνει). Τα πράγματα πάνε και έρχονται. Αλλάζουν ραγδαία χωρίς να το πάρεις πρέφα. Οι φίλοι πάνε και έρχονται, ποτέ στάσιμοι, ποτέ όπως θα ήθελες. Νέες γνωριμίες σε γεμίζουν, έρχεσαι κοντά με ανθρώπους που ποτέ δεν περίμενες πως θα έρθει, επειδή κάτι ξαφνικά σας ένωσε (Μια ψυχή το είχε πει αυτό --> Ι.Π.). Είναι πολύ σημαντικό να έχεις πάντα κάποιον δίπλα σου. Βέβαια ποτέ δεν μπορείς να απαιτήσεις να είναι όπως εσύ θα ήθελες να είσαι και ξέρεις γιατί; Γιατί ο καθένας είναι ο εαυτός του . Πληγώνεσαι μα δεν τα παρατάς. Βαδίζεις και συνεχίζεις να προχωράς, μα σίγουρα ξέρεις πως κάποτε θα έρθει το τέλος, ακόμα και σε μια σχέση. Δεν υπάρχει λόγος να στεναχωριόμαστε για αυτό γιατί κάποιος άλλος θα μπει στην ζωή μας και θα μας κάνει να δούμε και να καταλάβουμε πως τελικά μπορεί να άξιζε να πληγωθούμε μα ποτέ δεν θα ανακαλύπταμε και αυτήν την μεριά του εαυτού μας. Ενός ευαίσθητου εαυτού που πληγώνεται από τις σχέσεις του με τους γύρω ανθρώπους. Όπως είχε πει και ένα φίλος μου, η λέξη Σ' αγαπώ είναι πολύ δύσκολη να την πεις μα εξίσου εύκολη να την ζητήσεις από κάποιον. Βέβαια όποιος χρησιμοποιεί αυτή την λέξη πρέπει πρώτα από όλα να το αισθάνεται όταν το λέει και να κοιτά τον άλλον στα μάτια.

Οι φιλίες όπως είπα και πριν πάνε και έρχονται. Λες και δεν είναι γραφτό μας να κρατάμε δεσμούς δυνατούς. Αδικείς και αδικήσε, Πληγώνεις και πληγώνεσαι από μια σχέση φιλίας. Όλος ο κόσμος έχει να πει κάποιο παράπονο για κάποιον φίλο του. Ουδείς αλάνθαστος, μόνο ο Θεός. Υπάρχουν στιγμές που ενώ είσαι κοντά με τον άλλον, ζεις σε ένα σκοτάδι και διακρίνεις μια υποκρισία. Κάποιο στιγμή δυστυχώς μαθαίνεις κάτι το οποίο σε πληγώνει, που ενώ ήσασταν μαζί τελικά έκρυβε κάτι. Αλλά όλα καλά μωρέ,πάμε παρακάτω...Η ζωή κυλάει όμορφα και θα πρέπει να εκμεταλλευόμαστε την κάθε στιγμή...